Odkąd pamiętam dorastałem wśród starszego otoczenia, mam dwóch starszych braci oraz siostrę. Jako czwarte najmłodsze dziecko inspirowałem się braćmi. Zawsze lubiłem obserwować co robią, a później robiłem to co oni. Przez całe dzieciństwo naśladowałem ich, lubiłem to co oni, słuchałem tego co oni; bardzo mi w tym pomógł fakt że przez 8 lat miałem pokój z Pawłem, młodszym z braci. Bardzo lubiłem oglądać jak grają w gry, dzięki temu poznałem część lat 90-tych. Gothic, metin2, Twierdza- to zaledwie pare gier które zapadły mi w pamięć, chociaż urodziłem się pare lat po ich światowej premierze.

Kreskówki lub seriale też oglądałem te co oni, (i nawet mi z tym dobrze) zresztą nie miałem wyboru ponieważ dostęp do pilota miałem rzadki. Lecz kiedy przestali oglądać anime i kreskówki, to ja akurat przestałem oglądać bajki, i tak wszedłem w nowy rozdział z większą wiedzą. Oczywiście nie znaczy to też że bracia przestali oglądać kreskówki, dowiedziałem się o tym kiedy wszedłem do pokoju tomka- starszego z braci, oglądał anime o nazwie król szamanów, niewinnie zapytałem go…

-co to jest?

-moja ulubiona kreskówka.

I wtedy zapoznał mnie ze światem anime, przerwał seans i wytłumaczył mi o co chodzi w kreskówce puszczając pare pierwszych odcinków żebym wiedział co i jak. Po królu szamanów tak spodobało mi się anime że zacząłem oglądać naruto, później kolejne i kolejne anime aż w końcu oderwałem się, gdyż poznałem mój ulubiony serial który już niestety nie jest emitowany lecz można znaleźć odcinki na internecie, a mowa o Tajemnice domu anubisa, emitowanym na amerykańskim kanale dla młodzieży „nickelodeon” w latach 2010-1013. Wtedy poznałem coś innego niż to co mi pokazywano odkąd się urodziłem, mianowicie inną religie, ale to nie znaczy że zmieniłem wiarę lub zacząłem wierzyć w zabobony Egipcjan, wtedy zafascynowałem się czasami przodków, tego w co wierzyli oraz jak żyli. Średniowiecze, starożytność, czasy Jezusa, wszystko wydawało mi się nieziemskie.

Razem z tymi informacjami poznałem coś takiego jak Fikcja, Fantastyka, przygoda i inne tego typu tagi, zacząłem oglądać filmy fantastyczne. Szczególnie urzekł mnie Harry Potter, Indiana Jones oraz star wars, Od małego uwielbiałem to co niemożliwe, sam marząc że kiedyś przyjmą mnie do Hogwardu czy znajdę książkę za którą stoi jakaś wielka przygoda, a z czasem zacząłem dorastać i pogodziłem się z tym że nic z tego nie będzie, ale to nie znaczy że przestałem marzyć, gdyż marzenia, motywują a motywacja to dopiero początek, więc według mnie najlepiej marzyć przed początkiem.